Ringrijden

Een spannend spel voor jong en oud. Op Walcheren worden iedere zomer wedstrijden ringrijden gehouden. Voor deze wedstrijd gebruikt men uitstekende verzorgde paarden, meestal echte ‘Belgen’. De manen worden voor deze gelegenheid bijeen gestrengeld en het kleine gecoupeerde staartje met kleurige strikken en een groen takje versierd. Vele dorpelingen, aangevuld met toeristen, dringen langs de hekken om het schouwspel van zo dicht mogelijk te bekijken.

Een eeuwenoude sport op Walcheren

De ringrijderij, zoals die op Walcheren nu nog wordt beoefend, is een levend stuk folklore, een kijkspel die haar oorsprong vind in het verre verleden. De edelen bestreden elkaar terwijl het horige volk toekeek. Het spel kan las een vervolg op de toernooien worden beschouwd.

Het mikpunt was toen een man die op een paard gezeten, verschanst zat achter een schild en een harnas. Winnaar was hij die zijn tegenstander van het paard wist te steken.

Waarschijnlijk was door deze ruwe handeling het spel voor gehuwden verboden; later was ook het ringrijden alleen voor ongehuwden toegestaan. Thans worden het spel hoofdzakelijk door de boerenbevolking bedreven. Hoewel het landbouwwerk door tractoren word verricht houden ze er nog graag hun dikke Belgische paarden voor aan.

Spel verloop

Volgens de spelregels moet de baan 36 m lang zijn. Ze is afgezet met palen die onderaan 1 m uit elkaar staan en van boven 1,65 m. In de lengte zijn ze aan weerszijden verbonden met touwen, terwijl in het midden onder een poort een lijn op hoogte van 2,20 m overdwars gespannen is, waaraan een houder voor de ring is bevestigd die heen en weer geschoven kan worden. De deelnemer mag zelf de plaats van de houder bepalen, al naar gelang hij links- of rechtshandig is. De ring van 38 mm doorsnee kan met een veer in de houder gestoken worden. Het is dan de bedoeling de ring van de houder te steken met de lans, die te vergelijken is met een houten speer, uitlopend in een ijzeren punt. Wordt de ring aan de lans gestoken, maar verliest hij ze voor het einde van de baan, dan wordt ze als mis gerekend. Tijdens deze actie moet het paard galopperen.

Draaft het paard dan mag de deelnemer overrijden mits hij voor het passeren van de ring de lans achterover gehouden heeft. Valt het paard weer uit galop dan mag hij het nog een keer proberen. Lukt het dan weer niet, dan komt de volgende deelnemer aan de beurt.

Winnaar van het toernooi wordt de gene die over de hele dag de meeste ringen heeft gestoken.