Historie

Burgh-Haamstede bestaat uit de twee aan elkaar gegroeide dorpen Burgh en Haamstede. Beide dorpen waren tot 1961 twee zelfstandige dorpen en behoren tegenwoordig tot de gemeente Schouwen-Duiveland. Sinds de Romeinen wonen er al mensen op dit deel van het eiland Westerschouwen.

Het gebied van Burgh-Haamstede behoort tot de vroegst bewoonde plaatsen van Zeeland. Evenals Domburg was het gunstig gelegen aan de monding van de Schelde, langs welke rivier een belangrijke handelsroute liep. Zo is het ook niet verwonderlijk dat de kerk van Haamstede in oorsprong een van de oudste van Schouwen is geweest. Aan de kerk, die aan Johannes de Doper was gewijd, waren twee pastoorplaatsen verbonden.

Haamstede

Haamstede is vermoedelijk in de 12de eeuw ontstaan. Haam of heem betekent woning. Stede is een verouderd woord voor plaats. Combineren we de beide woorden, dan krijgen we als verklaring voor de naam Haamstede: woonplaats. De bekendste inwoner was Witte van Haamstede, de bastaardzoon van graaf Floris V. Het slot is een tastbare herinnering aan de edelen en andere voorname heren en vrouwen, die hier verbleven. Haamstede is het grootste dorp in de westhoek van Schouwen.

Burgh

De naam is ontleend aan de Karolingische burg, die in het landschap goed te zien is. Dit imposante verdedigingswerk, dat dateert uit het eind van de 9de eeuw, werd gebruikt wanneer de Noormannen binnenvielen. Het dorp werd gebouwd aan de rand van deze burg.

Beide dorpen zijn inmiddels zodanig naar elkaar toegegroeid, dat ze vaak als een eenheid worden gezien. Ten onrechte, want het zijn en blijven twee dorpen.

Toerisme

Vanaf begin 20e eeuw werd het toerisme een steeds belangrijker wordende bron van inkomsten voor de dorpen. Voor de Tweede Wereldoorlog werd in een duinvallei ten westen van de oude dorpskern een nieuwe wijk gebouwd die de naam Nieuw-Haamstede kreeg. Hierin stonden eerst voornamelijk vakantiehuizen.

De Tweede Wereldoorlog onderbraak de bloeiperioden van Burgh-Haamstede als badplaats. Na deze oorlog waren er veel zwaar beschadigde gebouwen. De wederopbouw werd snel ter hand genomen, zodat er na de oorlog alweer snel badgasten konden worden verwelkomd. Uiteraard ontbraken de eerste jaren de Duitsers. Maar ook die lieten niet lang op zich wachten. Vanaf de jaren vijftig liep het aantal Duitse toeristen weer sterk op.

In de jaren zestig en zeventig groeide het toerisme en ontstonden overal campings, hotels, vakantiewoningen en toeristische voorzieningen. Toerisme vormt voor Burgh-Haamstede tegenwoordig de belangrijkste bestaans bron. Zelfs de landbouwbedrijven pikken hun graantje mee in de vorm van minicampings, het zogenaamde kamperen bij de boer. Fietsverhuur, strandpaviljoens, hotels, pensions, vakantiebungalows en gezellige terrassen. Het is er allemaal daar in Burgh-Haamstede. Tegelijkertijd groeide het besef dat de aanwezige natuur beschermd moest worden, iets wat door Staatsbosbeheer en later ook Natuurmonumenten flink ter hand werd genomen. Thans zijn grote delen van het duinlandschap beschermd en (bijna) niet meer toegankelijk voor het publiek.